Mahonia – Mahonia aguifolium
Op de scheiding met de buren staat de “Mahonie struik”-(Berberis aquifolium, synoniem: Mahonia aquifolium) Het is een giftige, groenblijvende struik, die behoort tot de Bernerisfamilie – (Berberidaceae.
Mahonia wordt pas sinds 1823 gekweekt. Zijn naam ontleent hij aan de beroemde Amerikaanse hovenier van lerse afkomst, Bernard MacMahon (1775-1816). In België en Nederland komt slechts één soort in het wild voor, namelijk de Mahonie – Berberis aquifolium. Deze soort stamt oorspronkelijk uit het gebied langs de westkust van Noord-Amerika, maar is bij ons uit parken en tuinen verwilderd.
Een mooie voorjaarsbloeier is de –Mahonia aquifolium ‘Apollo’. Deze wordt 75 cm hoog en circa 1,5 m. breed en is tevens een goede bodembedekker. De in trossen, zittende, kleine, gele bloempjes verschijnen in maart – mei. De mooie, hulstachtige, donkergroene blaadjes nemen in de winter een paarsachtige tint aan. Een echte bijentrekker. De bevruchte bloemen worden diepblauwe berijpte bessen. Het vruchtensap wordt in Amerika gebruikt bij de bereiding van een “landwijn”. Het wordt ook wel gebruikt om rode wijn te kleuren
De blauwzwarte bessen zijn eetbaar, rijk aan vitamine C, maar met een zeer scherpe smaak. De bessen worden ook tot marmelade en vruchtensap verwerkt. De vrucht is een groen berijpte bes, die later blauw wordt. Na de bloei vormt Mahonia aquifolium eigenlijk niet-eetbare blauwzwarte bessen. Het vruchtvlees van de bes is eetbaar maar de pitten in de bes zijn giftig evenals de wortel.
Other names: Oregon grape ‘Apollo’
Vermeerderen door middel van äfleggen. Zo weinig mogelijk snoeien, af en toe een lange, kale tak goed inkorten tot op ongeveer 10 cm en wel pas na de bloei.
