Akebia quinata – (schijnaugurk)
Al jaren staat deze klimmer bij de pergola, dit voorjaar heb ik alle “wilde” scheuten flink moeten inkorten , veel vorstschade door de laatste vorst.
De Akebia is een heel aparte klimmer met decoratief blad. Hij komt algemeen voor in de bossen van Japan, China en Korea en werd naar Europa geïmporteerd. In zachte winters behoudt hij zijn blad en wel tot eind januari dit jaar.
De Akebia heeft vijftallige, handvormige bladeren (quini = telkens vijf). De afzonderlijke blaadjes zijn ovaal tot eirond. De ranken zijn violetbruin van kleur.
De Engelse naam Chocolate vine betekent chocolade-wingerd en heeft betrekking op de donkerrode bloemen die vroeg in het voorjaar verschijnen. Het Duitse woord Blaugurkenwein wijst op de 5-10 cm lange vruchten die op kleine komkommers lijken en eetbaar zijn.
Het nieuwe blad loopt vroeg in het voorjaar uit. Het is heldergroen, sierlijk en blijft het hele seizoen door mooi. De Akebia verrast een ieder met de mooie, donkerrode bloempjes die in hangende trossen verschijnen. De Akebia heeft twee verschillende typen bloemen. De Akebia is namelijk eenslachtig, de plant draagt mannelijke en vrouwelijke bloemen. Ze hebben geen kroonblaadjes en bevatten ook geen honing,
De vrouwelijke bloemen zijn donkerrood en 2 tot 5 cm groot. Daarboven zitten de iets kleinere, roze mannelijke bloemen. Deze ruiken heel licht naar vanille.
Uit de bloemen ontwikkelen zich meestal geen vruchten. Voor de vruchtzetting is namelijk kruisbestuiving nodig en daarvoor zijn er twee verschillende planten nodig. Het is verbazingwekkend dat uit deze kleine bloemen toch nog zulke grote vruchten zich kunnen ontwikkelen.
Het zijn worstvormige vruchten, die een purperblauwe kleur hebben. Die worden 5 tot 10 cm groot en zijn eetbaar, maar niet erg lekker. De kern van eetbare, witte pulp bevat honderden zwarte zaden. Wel jammer, in ons klimaat komen de vruchten niet tot rijping.
Akebia quinata bloeit op ‘oud hout’.
Een keer in de zoveel jaren de lange scheuten inkorten op 2-3 ogen van de hoofd-gesteltak.