Petunia.
Door alle regen en kou zijn er weinig bloeiende vaste planten in de tuin die ( nog) niet echt bloeien. Van Silvia een hangpetunia gekregen . Nu ben ik niet voor het beschrijven van eenjarige plantjes, maar door het trieste weer toch maar even een uitzondering. Er is voor mij weinig te fotograferen.
Petunia is de botanische naam van een geslacht van planten in de Nachtschadefamilie (Solanaceae).
Veel van de in tuinen voorkomende petuniasoorten zijn hybriden. Het geslacht is nauw verwant aan Nicotiana. De naam zou zelfs van het Braziliaanse woord petun (=tabak) zijn afgeleid
De eerste Petunia kwam in 1823 naar Europa. De witbloemige Petunia axillaris was de eerste, later ontstonden de Argentijnse, violette tot karmijnrood bloeiende Petunia violaceae. Deze twee vormden de basis voor talloze hybriden.
Petunia’s hebben het liefst een natte bodem. Uitgebloeide bloemen moeten worden verwijderd, net zoals het stengeltje waaraan de bloem groeide. Hiermee voorkomt men dat de plant sneller verwelkt. Begin augustus kan men het stengeltje laten hangen en hieruit zaad winnen. Men wacht best tot de zaadknopjes open springen.
Petunia’s worden bij voorkeur in januari-februari (in een kas of serre) gezaaid. Vanaf mei, bij voorkeur na de Ijsheiligen, kan men ze in de tuin zetten of in bloembakken- en potten. Het is mogelijk dat er bij het kweken ook planten met lichtere of donkerdere bloemen ontstaan. Deze nieuwe planten groeien sneller en het zaad is ook sneller rijp dan de voorganger.
Bron : Wikipedia
Meer over Silvia en haar cursussen , Website: http://www.kunstigart.nl/