Echte tijm (Thymus vulgaris) is een struikachtige, vaste plant, die behoort tot de lip[bloemenfamilie (Lamiaceae). De plant komt van nature voor in het Mediterrane gebied. De soort wordt veel gekweekt en voornamelijk gebruikt als keukenkruid.
De plant wordt 15-20 cm hoog en heeft rechtopstaande takjes. De langwerpige tot lijnvormige bladeren zijn zittend en hebben een sterk omgerolde rand. De onderkant is kort viltig behaard.
Echte tijm bloeit in mei en juni met lila of roze, soms witte bloemen. De bloeiwijze is een schijnkrans.
Tijm heeft een sterk uitkomende (pikante) smaak, en is geschikt om vers of gedroogd in kleine hoeveelheden te worden toegevoegd aan vlees-, wild- of gevogeltegerechten en tomatengerechten. Tijm wordt toegevoegd aan peulvruchten, tomatengerechten en is dan ook onmisbaar in een bouquet garni, in bruine sauzen. Laat tijm altijd meekoken. Tijm is het symbool van activiteit.
thee van tijm is een uitstekend mondwater tegen infecties in mond en keel.
Bron: www.zoutbeperkt.nl
Tijm groeit het liefst op een zonnige plek in een zanderige, kalkrijke en goed gedraineerde grond (bij voorkeur alkalisch). In erg koude streken vraagt hij in de winter enige bescherming.
Vermeerderen kan door stengelstekken te nemen van 5 tot 8 cm met een “hiel”. Dit kan op elk tijdstip behalve in de winter. Splits de wortels of afleggers in de herfst of in de lente.
Zaaien kan in het voorjaar.
Om Tijm te kweken moet hij in de zomer uitgedund of verplant worden op 23 tot 28 cm afstand. Tijm kan ook binnenshuis gekweekt worden.
Geschiedenis: Thymus stamt waarschijnlijk af van het Griekse woord voor ontsmetten, vermoedelijk door het gebruik ervan als wierook en ontsmettingsmiddel. Er wordt ook wel beweerd dat het afkomstig is van het Griekse thumus, dat “moed” betekent en veel tradities grijpen terug op deze eigenschap. Romeinse soldaten baadden bijvoorbeeld in tijm om er krachtiger van te worden. De Engelsen borduurden in de Middeleeuwen een tijmtakje op symbolen die aan ridders werden gegeven om hun moed in de strijd te vergroten. Een soeprecept uit 1663 vermeldde het gebruik van tijm en bier om verlegenheid te overwinnen, terwijl Schotse hooglanders thee dronken die gemaakt was van wilde tijm, om er kracht en moed uit te putten en nachtmerries te voorkomen
Bron: www.natuurlijkerwijs.com.