Al meer dan 60 jaar staat deze topper – de rhododendron Ponticum in de achtertuin, eigenlijk op een onmogelijke plek. Na een bezoek in Schotland, heel veel jaren terug, zag ik dat men daar rhododendrons snoeide in de vorm van een boom, dat ben ik toen ook gaan toepassen en waarschijnlijk hierdoor is deze rhodo nu al 5 à 6 meter hoog, heeft wel sinds 10 jaar ontzettend veel last van cicaden, maar omdat ik oude takjes en uitgebloeide bloemen elk jaar blijf verwijderen en 
soms een verjongings snoei toepas, bloeit hij toch elk jaar weer uitbundig.
De pontische rododendron – Rhododendron ponticum is een plant uit de heifamilie (Ericaceae) die van nature voorkomt in zuidelijk Europa en Klein-Azië, maar veel aangeplant wordt vanwege de mooie bloemen. De struik komt in Nederland verwilderd voor op buitenplaatsen en in bossen, vooral op zandgrond. Als tuinplant is de pontische rododendron geschikt voor de vorming van een heg. De struik plant zich voort door zaden en vegetatief door beworteling van de grond rakende takken.
Het is een groenblijvende struik met een hoogte van 4 m of meer. De plant heeft een bruinachtig grijze schors, die ingedeeld is in rechthoekige patronen.
De elliptische tot omgekeerd lancet- vormige bladeren lijken op die van de laurier en worden maximaal 25 cm lang. Ze zijn leerachtig, de bovenzijde is glanzend en donkergroen, de onderzijde is lichter. Het blad is giftig voor vee.
De struik bloeit voor het eerst als deze ongeveer twaalf jaar oud is. De bloemen zijn lichtroze tot paars met bruine vlekjes, klokvormig en hebben een doorsnede tot 7 cm. Er zijn tien lange, gebogen meeldraden en één stijl. De meestal kale kelk is 1-2 mm lang en heeft driehoekige slippen. De plant bloeit in mei en juni.
Nectar
De nectar van de pontische rododendron is giftig door de erin voorkomende grayanotoxinen. Vergiftigingsverschijnselen treden op tot twee uur na het eten van de honing en uiten zich in tintelingen in vingers en tenen, hoofdpijn, misselijkheid, het afnemen van de hartslag tot 50 slagen per minuut en bij een ernstige vergiftiging zelfs tot bewusteloosheid.
Het is dus zaak dat de bijenhouder er op let dat zijn bijenvolken niet eenzijdig op deze plant vliegen, maar dat de nectar meer dan voldoende wordt verdund door nectar van andere planten.
Vermijd te veel overteerbaar materiaal als schors , dat veroorzaakt stikstof tekort.
Bron -wikipedia