Tenminste, ik vermoed dat het een mannetje van de weidehommel was, die druk heen en weer vloog op de ooiervaarsbek. Echt mooi geel, veel behaard met een oranje achterlijf..
De weidehommel – Bombus pratorum – is een kleine soort Hommel die veel in Nederland voorkomt.
De habitat bestaat uit weidegebieden, lichte bossen, tuinen en parken. Weidehommels hebben twee gele banden met een rood/oranje achterstuk Ook kunnen deze gele banden minder duidelijk zijn of zelfs geheel ontbreken. Mannetjes van de weidehommels zijn duidelijk meer geel behaard (kop, achterrand van het borststuk en grote delen van het achterlijf) dan de werksters.
De weidehommel heeft een korte tong. De volgroeide kolonie van de weidehommel bestaat uit 50 tot 200 werksters. Het nest zit bovengronds in composthopen en vogelnesten, maar ook onder stenen. De jonge koninginnen zoeken al in augustus hun winterverblijfplaats op.
Deze soort komt op vele planten voor, maar zit vroeg in het jaar op wilgen, bolgewassen, en later in het jaar op kruisbessen,braam, framboos en wilgenroosje
De koningin is 15-18, de werkster 9-14 en het mannetje 11-13 mm lang. De spanwijdte van de koningin is 32 mm. De nestzoekende koninginnen zijn te zien van eind februari tot midden mei, de werksters van begin april tot eind juni en de jonge koninginnen en mannetjes van eind juni tot begin augustus.
Weetjes over hommels
- Hommels kunnen zichzelf goed warm houden en kunnen daardoor zelfs overleven in de poolgebieden.
- Er komen geen vreemdelingen binnen in een jong en gezond nest. Bij deze nesten kun je vaak speciale hommels als wachters bij de ingang zien zitten.
- Een flinke hommel kan tijdens een vlucht circa 400 bloemen bestuiven. Uitgaande van 7 vluchten per hommel per dag, kan een hommel 2.800 bloemen per dag bestuiven.
- De lengte van de tong van de hommel is bepalend voor het soort bloemen dat hij kiest. De bouw en kleur van de bloem zijn van ondergeschikt belang.