De zwavelzwam is een zwam uit de familie Fomitopsidaceae.( botanische naam voor een familie van schimmels ) evenals de berkenzwam. Al vele jaren dragen de eiken langs de sloot in het najaar grote trossen zwammen, meestal was ik te laat met het fotograferen van de zwammen, omdat men het uit baldadigheid al had stuk getrapt.
De zwavelzwam is een parasitaire zwam die onder andere op eiken groeit. Het is een helder gele tot baksteenrode zwam, die met name oude eikenbomen aanvalt in de zomer en vroege herfst.
Wanneer een boom wordt aangevallen door de zwam, ontstaat rode rot, een schimmel waardoor het harthout van de boom krimpt en bovendien roodachtig bruin verkleurt. De stam van de boom wordt langzamerhand steeds verder uitgehold.
Aanvankelijk gevormd als knopje, later uitwaaierend. Soms alleenstaand maar meestal in gelaagde groepen, waarin ze barokke vormen en afmetingen kunnen aannemen. Volwassen exemplaren kunnen een doorsnee van 70 cm bereiken en tot 22 kg wegen, hoewel ze in dat stadium niet meer eetbaar zijn.
De vruchtlichamen van de zwavelzwam verschijnen niet elk jaar.
De zwavelzwam is te herkennen aan een helder zwavelgele hoed; eerst zeer glad en suede achtig vel, later leerachtig. Vastgehecht aan bast van boom.
De vruchtlichamen zijn eenjarig, maar het mycelium groeit in de boom door.
In het Engels heet de zwavelzwam Chicken of the woods, boskip vanwege zijn malse witte vlees
Het vlees van de zwam is wit en sappig, oude exemplaren kunnen erg taai zijn.
De textuur en smaak doen inderdaad erg aan kip denken. Er zijn echter mensen die een allergie voor de paddenstoel hebben. Men blijft voorzichtig en men zou eerst een klein stukje moeten proberen voor er grote hoeveelheden van te eten..bij jeugdige exemplaren heeft dit dezelfde structuur als kippenvlees. Deze paddestoel blijft ook als het droog is doorgroeien en ziet er zelfs in perioden van droogte fris en sappig uit, aangezien hij vocht aan zijn gastheer onttrekt.
Bronnen: Wikipedia – fungi of Northem Europe, Penquin Nature Guide.
Culinair.net