Eindelijk een volmaakte sierui in de tuin, de afgelopen jaren vloog er wel eens een bal door de tuin en waren ze al geknakt voordat ze hadden kunnen bloeien. Ze staan eigenlijk op een onmogelijke plek om te kunnen fotograferen. Vaak wordt zij Allium siculuum genoemd of zoals zij vroeger heette, Allium bulgaricum, en ze is dan ook nauw verwant aan de sieruien.
sierui
Herkomst: Zuid-Frankrijk, Sicilië, Sardinië, Zuid-Italië, Noord-Irak, Zuidoost-Turkije en West-Iran.
Heeft stevige tot 80 cm hoge bloemstelen die door een rozet van brede bladeren worden omgeven.
De wat ‘lossig’ ogende ca. vijftien cm brede bloeiwijze bestaat uit 20-30 zeer fraaie klokvormige en knikkende bloemen die op ca. tien cm lange en donkere steeltjes staan. De kleur van de bloemen, met overlappende bloemblaadjes is purper met een brede crème witte rand en een zweem van groen.
Tijdens de uitbloei, dus als ze bijna uitgebloeid zijn en zaad gaan vormen, gaan de uitgebloeide bloemen als een puntmuts recht overeind staan. Mooi om lekker los door de planten border heen te planten.
De bollen na de bloei lekker laten staan op de plek waar deze ongeveer 10 cm diep gepoot zijn. De bollen zijn vorstbestendig. De standplaats moet wel zonnig liggen en goed waterdoorlatend zijn.
Vermeerderen via spontaan groeiende bijbolletjes in de late zomer of uit zaad in de herfst.
Tijdens de bloei wordt de nectar intens door hommels bezocht.
Nectaroscordum siculum
Bronnen: De tuinen van Appeltern: .fluwel.nl › Bijzondere bollen : www.drachtplanten.nl/